Вы здесьУладзіслаў Струміла
Биография
Уладзіслаў Струміла нарадзіўся 9 жніўня 1949 году ў вёсцы Слабодка, што на Астравеччыне, літаральна на беларуска-літоўскім памежжы, што тады выглядала хіба што на памежжа дзьвух савецкіх калгасаў. Ён дужа добра вучыўся ў школе, дзе ё атрымаў свой першы ўласна беларускі досьвед праз мову падручнікаў. Тады, яшчэ школьнікам, Уладзіслаў паспрабаваў свае сілы ў публіцыстыцы й літаратуры, адпраўляючы свае допісы ў газэту "Піянэр Беларусі" й часопіс "Бярозка". Пасьля публікацыяў там, у далёкім-далёкім Менску (у чатыры разы далейшым за Вільню), ён вырашыў для сябе назаўсёды, што ягоны лёс будзе зьвязаны адно зь пісьменствам. Але ў якой мове? Па сканчэньні, з залатым мэдалём, школы Уладзіслаў Струміла ў 1966 годзе паступіў у Інстытут замежных моваў, у Менску. У той час ён засяродзіўся цалкам на нямецкай філялёгіі. Але ягоны зямляк, сябра й калега Ян Сянкевіч распавядаў пра цікавую акалічнасьць: яны удвух імкнуліся ў сталіцы гаварыць па-беларуску. Гэтак, як іх вучылі ў школе. Але ўрэшце гэта пачало выглядаць на эпатаж. Струміла зь Сянкевічам задаліся пытаньнем: чаму ім, пашпартным "палякам" мусіць рупіць за беларушчыну болей, чым тым "беларусам"? Тады й прыйшло усьведамленьне сваёй, няхай і ўскоснай, прыналежнасьці да польскае культуры. Менавіта ў Менску -- сваім і чужым, блізкім і далёкім - нарадзілася польскасьць Уладзіслава Струмілы. Тут ён і ўзяўся за грунтоўнае вывучэньне польскае мовы. Вышэйшую адукацыю атрымаў у 1972 годзе. Затым быў год працы ў Нямеччыне, куды яго "размеркавалі" пасьля Інстытуту, як выдатніка. Тут для яго стала блізкай і нямецкая мова. Блізкай нагэтулькі, што ён мог імітаваць розныя размоўныя дыялекты, а нават і пісаць мастацкую прозу... Падчас службы ў савецкім войску (1974-1975) Уладзіслаў Струміла імкнецца пісаць вершы й апавяданьні па-польску, шукаючы у гэтакі спосаб адхланьня ад навакольнага асяродзьдя. Перакладаў з польскай на беларускую паэзію. Але ўсё тое зьнікла ў полымі, разам з савецкай кашараю... Адзіным спосабам мець любімую працу й быць побач з любімай бацькаўшчынай, роднай Астравеччынай -- было жыць у Вільні. А там, адзінай на той час магчымасьцю, быць у пісьменстве -- стаць супрацоўнікам камуністычнае газэты "Czerwony Sztandar". Пісаў там шмат. Але найперш пра Беларусь, пра тую частку Віленшчыны, што была за штрых-пункцірнай істужкаю адміністарцыйнае мяжы. Багата вандраваў Уладзіслаў Струміла па ўсіх ваколіцах ад Маладэчна да Браслава, ад Смургоняў да Навагарадка. Мала хто тады, нават з сяброў, ведаў пра тое, што ён піша для сябе па-беларуску... Ад 1981 па 1992 год Уладзіслаў Струміла, жвавы й няўрымсьлівы, працаваў у польскамоўнай праграме Літоўскага Радыё. Пасьля ён сыходзіць на індывідуальную працу, багата перакладае зь нямецкай, выкладае. На гэты, апошні пэрыяд ягонага жыцьця, прыпадае й ягоны творчы росквіт. Ён распачынае супрацоўніцтва ня толькі з польскімі, але й беларускімі, расейскімі, нямецкімі выданьнямі. Ягоныя допісы зьяўляліся й на старонках "Нашае Нівы". Самымі значнымі публікацыямі Струмілы ў "НН" ёсьць дзьве вялікія нізкі нямецкіх апавяданьняў (№7, 1994; №.2, 1995) Гэта дзякуючы Уладзіславу Струмілу упершыню па-беларуску загаварылі гэроі твораў Эрыха Кэстнэра, Макса Фрыша, Зыгфрыда Ленца, Петэра Гандке, Імрэлы Брэндар, Макса фон дэр Грюна. Кола сюжэтаў перакладзеных апавяданьняў досыць вялікае, ад авантурных да гарэзьліва-лірычных. Перакладчык імкнуўся заахвоціць нас, падзяліцца з намі тым, чым захапляўся ён - вялікім сьветам вялікае нямецкае літаратуры. Зь немаведамых прычынаў Струміла нічога не пераклаў па-беларуску з сучаснае польскае літаратуры... Польскім літаратарам яго самога зрабілі калегі й сям'я. У 1998 годзе ў Варшаве выйшла ксёнжачка пад тытулам "Tu byla Polska", што пасьпяшаліся абвесьціць першым выданьнем польскамоўнае прозы аўтара зь Вільні за ўсю паваенную гісторыю. Першая частка кнігі складаецца з артыкулаў Уладзіслава Струмілы, што былі надрукаваныя ў віленскай ", а затым і ў у Горадні. Усе яны прысьвечаныя Беларусі, а менавіта Астравеччыне й суседнім куткам Віленшчыны. Ня будзем вінаваціць аўтара ў палянафільстве. Хіба ж не былі насамрэч некалі даўно гэтыя краі ў складзе польскай дзяржавы? Але гэта, вядома не прадмет для аналізу. Прынамсі не ў рамах майго выступу... Інтрыга палягае на тым, што большасьць апавяданьняў з другой, мастацкай часткі кнігі, у арыгінале былі напісаныя па-беларуску. Пра гэта мімаходзь сьведчыць у сваёй прадмове да кнігі яе рэдактар Ян Сянкевіч. Уладзіслаў Струміла памёр заўчасна й нечакана. Ягонае сэрца спынілася 30 жніўня 1996. На Астравеччыне. На самай мяжы. Па дарозе ў Вільню. Показывать: Книги на прочих языкахПереводчик |
Вход на сайтПоиск по блогам и форумамUser menuПоследние комментарии
macs1112 RE:Подайте бедному копеечку на книжку с литреса... 2 дня
sem14 RE:Книжная серия «Сlio» издательства "Евразия" 3 дня Isais RE:Национальный конкурс на лучшее литературное произведение... 3 дня Isais RE:Детство, опаленное войной (Вторая мировая 1939-1945 и ВОВ) 3 дня sem14 RE:Современная корейская литература. Книжная серия... 3 дня sem14 RE:«Морской роман» — книжная серия Калининградского книжного... 4 дня larin RE:Оплатил,но абонемент не отображается 4 дня larin RE:Оплатил, но абонемент не отображается 1 неделя sd RE:Fishing 1 неделя Алексей111111111111 RE:Оплатила,но абонемент не отображается 1 неделя sd RE:Доступ 27 1 неделя kopak RE:Беженцы с Флибусты 1 неделя Isais RE:Вадим Иванович Туманов - Всё потерять - и вновь начать с... 2 недели Isais RE:Семейственность в литературе 2 недели Isais RE:Древний Рим. Подборка книг 2 недели Саша из Киева RE:"Экс" и "нео": разноликие правые 2 недели medved RE:Предупреждение: "зеркала" флибусты 1 месяц Isais RE:Соседи 1 месяц Впечатления о книгах
miri.ness_ про Катаев: Трава забвенья (Биографии и Мемуары)
30 07 Да, "Трава забвения" - отличная книга, как и "Алмазный мой венец", обложка от которого есть, а книги в этой раздаче нет. Как-то непонятно, какую третью повесть кто-то имел в виду: "Святой колодец" или "Уже написан Вертер"? ……… Оценка: отлично!
Олег Макаров. про Илья Городчиков
30 07 Удивительное отсутствие у автора умения согласовывать предложения. Невозможно читать
epoost про Спрингер: Энола Холмс и маркиз в мышеловке [The Case Of The Missing Marquess] (Детская проза)
30 07 Данная книга представлена в формате фото и нуждается в OCR и конвертации в формат FB2.
Никос Костакис про Петр Алмазный
29 07 Nicout, не будем спорить, был ли доступен автору приведенный вами список "гранита науки". Вполне достаточно того, что тост шашлычника из "Кавказской пленницы" ("Так випьем за кибэрнэтикэ!") был услышан каждым обывателем ………
alexk про Гурба: Мифы Китая [litres] (Мифы. Легенды. Эпос)
29 07 Хрень. Не читать. К тому же вместо половины иллюстраций - QR-коды.
Oleg68 про Кобен: Главный подозреваемый [The Final Detail ru] (Крутой детектив, Детективы: прочее)
28 07 Как всегда у автора, очень интересно и непредсказуемо. Оценка: отлично!
Лысенко Владимир Андреевич про Земляной: Мастер духов 1 (Альтернативная история, Социальная фантастика, Попаданцы, Самиздат, сетевая литература)
28 07 Хорошее произведение, читается легко. Оценка: отлично!
lemma7 про Гурский: 500 спойлеров. Мировое приключенческое кино в буквах (Справочники)
28 07 Спасибо большое за то, что книга наконец появилась в сети! Оценка: отлично!
Barbud про Панфилов: Старые недобрые времена 2 (Альтернативная история, Приключения: прочее, Попаданцы, Самиздат, сетевая литература)
28 07 После многих бед и лишений ГГ наконец-то добыл себе свободу и не столь уж малую денежку, которой при разумном применении хватило бы на безбедную жизнь рантье. Но свобода и деньги сыграли с ним злую шутку - он-то в обеих своих ……… Оценка: неплохо
Barbud про Гросов: Инженер Петра Великого (Альтернативная история, Исторические приключения, Попаданцы, Самиздат, сетевая литература)
28 07 Производственный роман в антураже петровских времен, но представление об этих временах у автора весьма туманное. Мне не зашло из-за разных анахронизмов и исторических ляпов. Сломался и удалил где-то на середине опуса, когда ……… Оценка: нечитаемо
Nicout про Петр Алмазный
28 07 Как насчет совкового утверждения "генетика и кибернетика - продажные девки империализма"? :-) "Посмотрим на хронологию. 1948 год. Вышла книга «Кибернетика, или управление и связь в животном и машине» Норберта Винера. В ………
Никос Костакис про Алмазный: Телохранитель Генсека. Том 1 [СИ] (Альтернативная история, Попаданцы, Самиздат, сетевая литература)
27 07 Я поэтому и обратил на него внимание, зацепился за слово «кибернетика». Неожиданно в семьдесят шестом году"". Да ну??? А когда, по мнению ув. автора в обиходе появилось слово "кибернетика"? |